آبدوستی یا آبگریزی از جمله خصوصیات
فیزیکی سطحی یک ماده هستند. مواد آبگریز به دلیل ناهمواریهای سطحی
میکرومتری و نانومتری خود، اجازه پخش شدن یا جذب شدن آب روی سطح را
نمیدهند و از این رو موجب قطرهای شدن آب و سر خوردن آن میشوند. خاصیت
فوق آبگریزی فلزات میتواند از خوردگی، آلودگی و یا رسوبگیری آنها جلوگیری
کرده و بر عمر تجهیزات ساخته شده بیفزاید.
حمیدرضا طالش بهرامی، از
محققان طرح، هدف این طرح را دستیابی به خاصیت ابرآبگریزی پایدار بر روی فلز
مس عنوان کرد و افزود: این طرح ضمن تعیین نقطه بهینه برای ایجاد خاصیت
ابرآبگریزی بر روی فلز مس، مواردی نظیر کاهش هزینه، افزایش سرعت و کاهش
قیمت را نیز در نظر گرفته است.
وی در ادامه در توضیح روش ایجاد این
خاصیت گفت: بررسی سطوح طبیعی آبگریز نظیر برگ گیاه نیلوفر نشان میدهد که
این سطوح از مواد چرب بخصوصی پوشانده شده است. علاوه بر این از زبریهایی
در ابعاد میکرو و نانو نیز تشکیل شدهاند. این دو عامل منجر به شکلگیری
ابرآبگریزی (زاویه تماس سطح بالاتر از 150 درجه) بر روی این مواد میشوند.