کوره های دوار مختلف با ظرفیت هایی بین 250 کیلوگرم تا 70 تن مذاب چدن و تا 12 تن مذاب آلومینیوم موجود می باشد. سوخت این نوع کوره ها با توجه به مواد اولیه ورودی گاز، گازوئیل و مازوت است. کوره هائی با ظرفیت کمتر با دست و کوره های با ظرفیت بیشتر به کمک جرثقیل شارژ می شوند. کوره روی جکهای مربوطه به اندازه 45 درجه بلند می شود و بعد از شارژ دوباره به جای خودش بر می گردد. جداره نسوز این کوره ها برای ذوب چدن خاک نسوز سیلیسی و برای ذوب آلیاژهای آلومینیوم خاک نسوز آلومینائی است. در اشکال زیر نمایی از کوره دوار آورده شده است.
شکل(1). نمایی از کوره های دوار
کوره های دواری را که بر اساس نوع سوخت مصرفی تقسیم بندی می کنند که به شرح ذیل می باشد:
1)کوره دوار باسوخت جامد پودری شکل
در این نوع کوره مخلوط پودر زغال و هوا توسط مشعلی به درون این محفظه وارد شده و حرارت حاصل از احتراق آن، با سرعت کمی به درون کوره دمیده می شود. این نوع کوره ها با پودر آنتراسیت کار کرده و به دلیل آن که اشتعال آنتراسیت در مراحل ابتدایی ذوب با مشکلاتی روبروست لذا شروع کار کوره با مصرف سوخت های بیتومینه و یا دیگر سوخت های شعله دراز آغاز می گردد. در کوره های مدرن محفظه احتراق توسط یک فیدر حلزونی انجام شده و هوای مصرف شده نیز توسط یک دمنده دوار که فشار دبی هوای خروجی قابل تنظیم است تامین می گردد، لذا نسبت هوا به سوخت مصرفی دقیقا کنترل می گردد. مشخصه شعله و راندمان حرارتی پودر زغال مصرفی بستگی به اندازه دانه های آن دارد.
2)کوره دوار با سوخت مایع